W brawurowym studium wędrówki, obcości i niemocy autor splata rozważania o stylu i konstrukcji Odysei z elementami własnego życiorysu oraz historią trzech pisarzy-wygnańców – Ericha Auerbacha, François Fénelona i W.G. Sebalda. Ani to esej, ani wykład teorii literatury; ani pamiętnik, ani próba biografii. Tytułowe trzy pierścienie okażą się nie tylko przedmiotem, ale i klamrą tej niezwykłej książki. Warto się o tym przekonać, idąc za Mendelsohnem szlakiem wszystkich jego Odyseuszów.
