fbpx
HOME
Agnieszka Kania

Huba

Kiedy się spotykamy próbuję dociec czy Maria mnie jeszcze pamięta. Witam się ostrożnie, jakbyśmy były sobie obce. Alzheimer mógł mnie zamazać lub wykasować z pamięci.

Nasza pamięć jest jak książka, powieść przygodowa albo saga rodowa. Rozdziały zaludniają postacie, a akcja rozgrywa się w rozbudowanej scenografii. Zdarzenia ciągną się w czasie, niekiedy coś się pogmatwa, coś naprawi. Nieprzerwanie pojawiają się nowi bohaterowie, pierwszego i drugiego planu. Z biegiem lat niektóre kartki żółkną, gdzieniegdzie blakną litery, więc z trudem odczytujemy zdania lub całe akapity. Nie tracimy jednak ogólnego zarysu. Znamy imiona głównych postaci, rozpoznajemy ich twarze i wiemy czym się zajmują.

Księga pamięci Marii wygląda jakby bawił się nią szczeniak. Nudził się zamknięty w mieszkaniu, więc wyszarpał kartki ze środka i rozwlókł po korytarzu. Podarł wstęp, wygryzł okładkę i stronę tytułową, zniszczył całą bibliografię i spis treści. Zmęczył się, zdrzemnął na wycieraczce i znów się zabrał za znalezisko. Przeżuł sto dwadzieścia stron. Już chciał memlać kolejne, kiedy na stole błysnęła mu torebka z zamkiem błyskawicznym.

Maria układa życie ze strzępów, tu urywek, tam skrawek, fragment o podróżach, kilka linijek o bracie. Czyj to brat? Gdzie mieszka, jak wygląda? Maria nie wie, bo ubyło kartek. Alzheimer zagrabił też wątki o koleżankach i długi ustęp o córce. Wyrwał i zmiął w kulę tysiąc trzysta stron o mężu. Zostawił tylko wątek z czasów panieńskich, dlatego kiedy Marię odwiedza syn, łudząco podobny do ojca, matka drepcze do swojego pokoju, rozczesuje włosy i układa w misterny kok. Dopiero teraz może się pokazać kawalerowi, który przyszedł w konkury.

Złośliwy Alzheimer zatrzymał natomiast cykl Krebsa i inne przemiany metaboliczne. Maria miała swoją katedrę na uczelni, zajmowała się chemią organiczną. Organicznie jej nie lubiła. Czemu choroba oszczędziła wzory sumaryczne monomerów, a odebrała operę? Maria śpiewała w kuchni Lament Ariadny Monteverdiego. Pewnego dnia przestała lamentować do obiadu.

Nigdy nie wiem czy Maria mnie jeszcze pamięta, dlatego zaczynam rozmowę jakbyśmy się nie znały. Przedstawiam się i opowiadam czym się zajmuję. Wyobraźmy sobie, że jakaś obca kobieta zagląda nam do ust. Miałam szczęście. Długo żyłam w strzępach. Aż zniknęłam.

Nie należy pytać… Usłyszałam na wykładzie o chorych na niepamięć. Pytania rodzą lęk, wstyd, zagubienie. Opowiadam więc o wiosce w lesie i o grzybach, które obrastają drzewa. „Naukowcy dowodzą, że huba leczy próchnicę” – niezdarnie kręcę się koło zębów. Maria podnosi głowę, patrzy na mnie nieufnie i zaczyna recytować: żółciak siarkowy znany jako żagiew Rostafińskiego lub huba siarkowa, miał być składową gumy do żucia. Zawiera fenole, triterpeny i beta-glukany. Te ostatnie zwalczają wirusy i działają przeciwzapalnie.

„Chyba nie będzie mnie pani leczyć hubą!?” – karci mnie jak tępą studentkę na egzaminie z chemii.

Za chwilę cichnie. Spuszcza głowę i zapada się w sobie jak fotel worek – sako.

AGNIESZKA KANIA

Warto również przeczytać...
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego
Cenimy państwa prywatność
Ustawienia ciastek
Do poprawnego działania naszej strony niezbędne są niektóre pliki cookies. Zachęcamy również do wyrażenia zgody na użycie plików cookie narzędzi analitycznych. Więcej informacji znajdą państwo w polityce prywatności.
Dostosuj Tylko wymagane Akceptuj wszystko
Ustawienia ciastek
Dostosuj zgody
„Niezbędne” pliki cookie są wymagane dla działania strony. Zgoda na pozostałe kategorie, pomoże nam ulepszać działanie serwisu. Firmy trzecie, np.: Google, również zapisują pliki cookie. Więcej informacji: użycie danych oraz prywatność. Pliki cookie Google dla zalogowanych użytkowników.
Niezbędne pliki cookies są konieczne do prawidłowego działania witryny.
Przechowują dane narzędzi analitycznych, np.: Google Analytics.
Przechowują dane związane z działaniem reklam.
Umożliwia wysyłanie do Google danych użytkownika związanych z reklamami.

Brak plików cookies.

Umożliwia wyświetlanie reklam spersonalizowanych.

Brak plików cookies.

Zapisz ustawienia Akceptuj wszystko
Ustawienia ciastek