fbpx
HOME
Anna Arno

Xavier Farré Vidal „Wiersze”

Xavier Farré Vidal (ur. 1971) – kataloński poeta, eseista i tłumacz, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po polsku ukazał się jego tom „Kompas na śniegu”. Przekłada z języków polskiego i słoweńskiego na hiszpański i kataloński. Członek kapituły Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. Laureat Nagrody Jordi Domènecha (2021) za przekład Pana Cogito Zbigniewa Herberta na język kataloński. Prezentowane utwory pochodzą z tomu „Tristes? Cartes a Lluci (proses retallades)”, który wkrótce się ukaże. Ten złożony z ponad sześćdziesięciu utworów cykl to listy do wyimaginowanego przyjaciela. Ich motywem przewodnim jest pragnienie rozmowy, trudność porozumienia – poprzez bogactwo i przemieszanie języków. Wielość języków wyostrza wrażliwość na słowo, potrzebę precyzyjnego sensu, ale często zamiast zbliżać skazuje na wieczne przybliżenia, zaniemówienie, językowe wygnanie. Polska wersja tych utworów odzwierciedla ich językowe komplikacje, a zarazem jest wynikiem przyjaźni i poetyckiego porozumienia. Tłumaczyłam z języka hiszpańskiego, na podstawie przygotowanego przez autora przekładu z katalońskiego oryginału.

Anna Arno

13

Drogi Lucjuszu, w poprzednim liście

pytałem o zazdrość. Nieraz muszę

swój stan przejaskrawić, może to

linia obrony? W dodatku na próżno?

 

Wiesz, jak się myli miesiące?

Światło października, nie sierpnia, w lipcu.

Cholerny deszcz, który się sączy i ustaje,

chłodny jak ziemia, na której tracisz równowagę.

 

Przez to nie wyostrzasz uwagi,

tylko całkiem tracisz zaufanie, żaden matematyk

nie widział takich niewiadomych

Pewne jest tylko, że nie możesz mieć planów.

 

Albo się pogodzisz i w końcu ten stan

Będzie towarzyszył ci stale.

W 80% jesteś zależny od tego co dzień

w dzień wpada przez okno twojego odosobnienia.

 

15

Lucjuszu mój miły, światło chwil straconych,

do dupy nie mieć z kim pogadać

Nie o ciebie tu chodzi, do którego mogę

pisać (choćby te listy) albo mówić.

 

Strata jest w dźwiękach, wstajesz, wychodzisz

na ulicę i musisz natężyć umysł

aby rozpoznawał dźwięki z innej przestrzeni.

I tak płyną dni, jak woda we młynie

 

Kręcisz się w miejscu,

jak koń pociągowy, jak osioł, który wlecze

ciężar sensów wyuczonych na ślepo

Zapewniam cię: obrywasz za cudze przewiny.

 

I widzisz, nie możesz skojarzyć, nazwa

którą nadawałeś rzeczy znika i się rozmywa

w szarzyźnie dni jak powtarzająca się naklejka w albumie

I nigdy nie możesz powiedzieć: „tę już mam” [1].

 

27

Wiesz, Lucjuszu, gdy jesteś daleko i ruszasz

w drogę pozostawiając za sobą rzeczy i przedmioty,

i niczym wielki motek nici,

oplątuje cię to, co cię ukształtowało.

 

I zaczyna się nieubłagany proces, ludzie

których nie umiałeś kochać, ponieważ, Lucjuszu,

(po raz pierwszy wołam cię dwa razy,

znak, jak dotkliwie cię brakuje),

 

ponieważ, wiesz, chyba na odległość

nie można mieć normalnych uczuć.

Kto wie, skoro nie potrafisz umocnić tego, czym jesteś,

to, co cię określa też powoli płowieje

 

U mnie tak jest stale, szczególnie,

jak wspominałem, z ludźmi, których

nie umiałem dobrze kochać (czyli jak?) a robi się późno

kiedy do ciebie dociera, że tylko to się liczy.

 

XAVIER FARRÉ VIDAL

tłum. ANNA ARNO

 

[1] W oryginale „tengui”. Tak mówiły dzieci, kiedy wymieniając się naklejkami, chciały powiedzieć, że tę już mają w swoim zbiorze. „Tengui” to nie poprawny czasownik, lecz zniekształcona forma „tengo” (mam).

Warto również przeczytać...
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego
Cenimy państwa prywatność
Ustawienia ciastek
Do poprawnego działania naszej strony niezbędne są niektóre pliki cookies. Zachęcamy również do wyrażenia zgody na użycie plików cookie narzędzi analitycznych. Więcej informacji znajdą państwo w polityce prywatności.
Dostosuj Tylko wymagane Akceptuj wszystko
Ustawienia ciastek
Dostosuj zgody
„Niezbędne” pliki cookie są wymagane dla działania strony. Zgoda na pozostałe kategorie, pomoże nam ulepszać działanie serwisu. Firmy trzecie, np.: Google, również zapisują pliki cookie. Więcej informacji: użycie danych oraz prywatność. Pliki cookie Google dla zalogowanych użytkowników.
Niezbędne pliki cookies są konieczne do prawidłowego działania witryny.
Przechowują dane narzędzi analitycznych, np.: Google Analytics.
Przechowują dane związane z działaniem reklam.
Umożliwia wysyłanie do Google danych użytkownika związanych z reklamami.

Brak plików cookies.

Umożliwia wyświetlanie reklam spersonalizowanych.

Brak plików cookies.

Zapisz ustawienia Akceptuj wszystko
Ustawienia ciastek