fbpx
HOME
Teresa Worowska

Imre Oravecz „Wiersze”

W jednym z wywiadów Imre Oravecz mówi, że dawniej zawsze miał kogoś, komu pokazywał, co napisał, i bardzo to sobie cenił. Teraz już od lat nikogo takiego nie ma. „Napiszę coś i odkładam. Często mijają dni, a ja z nikim nie rozmawiam; czuję się czasem jak rozbitek na bezludnej wyspie”.
Samotność, samotnie spędzana starość – a o tym głównie pisze w ostatnich latach Imre Oravecz – to trudny temat. Jego późne wiersze są dla mnie ciekawym przykładem refleksji wolnej od wszelkiej ckliwości, spokojnej, niemal pogodnej.

Teresa Worowska

Fot. István Dénes

Imre Oravecz

Po zimowym przesileniu słońca

Na kwadrans przed zmrokiem na drzewo za oknem zlatuje kos

i przez kilka minut żywiołowo wygwizduje na gałęzi,

siedzi bardzo blisko, na wysokości mojej głowy,

nie przeszkadza mu,

że patrzę na niego przez szybę,

potem odlatuje,

 

robi to codziennie,

każdego dnia te same są

zapał, melodia, miejsce na gałęzi, kierunek odlotu, ufność wobec mnie,

tylko pora się zmienia,

każdego dnia zaczyna i kończy trochę później,

w miarę jak dni stają się dłuższe.

 

Spóźniona ciekawość

Dobrze byłoby wiedzieć,

jak dawała sobie radę ze starością moja babka, mieszkająca samotnie w Sirok,

póki żyła,

nie interesowało mnie to,

odkąd o tym myślę,

nie ma kogo zapytać.

 

Martwa natura

Na zewnątrz zmierzcha,

słońce zachodzi, wycofuje przez okno swój ostatni złoty promień,

pokój wypełnia powolny mrok,

ale siedzący w nim jeszcze długo widzi przedmioty,

w rogu nie całkiem zasłane łóżko,

na półkach pokryte kurzem książki,

na szafce nocnej fotografie,

w szufladach i pudełkach pamiątki, relikwie,

bliżej ubranie, budzik, okulary,

dalej telefon, modlitewnik, kalendarz

i reszta użytecznych przedmiotów pod ręką,

dłonie spoczywają na kolanach,

jedna właśnie się podnosi,

wymacuje bolesny żylak,

dotyka go i wraca na podołek –

człowiek pozostaje sam na sam z własnym życiem.

tłum. TERESA WOROWSKA

Warto również przeczytać...
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego
Cenimy państwa prywatność
Ustawienia ciastek
Do poprawnego działania naszej strony niezbędne są niektóre pliki cookies. Zachęcamy również do wyrażenia zgody na użycie plików cookie narzędzi analitycznych. Więcej informacji znajdą państwo w polityce prywatności.
Dostosuj Tylko wymagane Akceptuj wszystko
Ustawienia ciastek
Dostosuj zgody
„Niezbędne” pliki cookie są wymagane dla działania strony. Zgoda na pozostałe kategorie, pomoże nam ulepszać działanie serwisu. Firmy trzecie, np.: Google, również zapisują pliki cookie. Więcej informacji: użycie danych oraz prywatność. Pliki cookie Google dla zalogowanych użytkowników.
Niezbędne pliki cookies są konieczne do prawidłowego działania witryny.
Przechowują dane narzędzi analitycznych, np.: Google Analytics.
Przechowują dane związane z działaniem reklam.
Umożliwia wysyłanie do Google danych użytkownika związanych z reklamami.

Brak plików cookies.

Umożliwia wyświetlanie reklam spersonalizowanych.

Brak plików cookies.

Zapisz ustawienia Akceptuj wszystko
Ustawienia ciastek